Alimenty na dzieci we Francji

WE FRANCJI
 
Każdy rodzic musi przyczyniać się do utrzymania i edukacji dzieci, stosownie do swoich zasobów i potrzeb dziecka. Wysokość alimentów ustala sędzia sądu rodzinnego.
Nawet w przypadku separacji lub rozwodu, każdy rodzic musi przyczynić się do utrzymania i edukacji dzieci, stosownie do swoich zasobów i potrzeb dziecka. Obowiązek ten może być kontynuowany, gdy dziecko osiągnie pełnoletniość. Składka ta może być wypłacana w formie alimentacji.
W przypadku niespłacenia alimentów, rodzic będący wierzycielem, posiadający tytuł wykonawczy, może wezwać drugie z rodziców do zapłaty należnych kwot.
Rodzic otrzymujący musi posiadać tytuł wykonawczy (zarządzenie lub orzeczenie) wydany przez sąd rodzinny, określający wysokość wsparcia.
Musi on wysłać rodzicom dłużnika wezwanie do usunięcia uchybienia listem poleconym za potwierdzeniem odbioru:

  • przypominając mu o jego obowiązkach,
  • prosząc go o zapłatę należnych kwot i bycie należnym
  • oraz, w przypadku braku uregulowania, może nastąpić przymusowe odzyskanie środków.
    Alimenty są należne od jednego z rodziców drugiemu lub osobie, której dziecko zostało powierzone.
     
    Rodzice rozwiedzeni lub w separacji: 

    Sędzia sądu rodzinnego ustala wysokość wsparcia:
  • w trakcie postępowania rozwodowego lub separacji prawnej,
  • albo po rozwodzie, albo po separacji prawnej.
    W przypadku wniosku o zmianę środków podjętych przez sędziego, należy użyć formularza cerfa nr 11530.
     
     
     
    Separacja niezamężnych rodziców:
     Przykład obowiązujący w Ile-de-France, w Paryżu (różne rozwiązania w zależności od regionu): Rodzice, którzy się rozdzielają (koniec życia w konkubinacie lub rozwiązanie cywilnego paktu solidarności) mogą sporządzić umowę, zwaną umową rodzicielską.
    Niniejsze porozumienie określa, co następuje:
    – warunki wykonywania władzy rodzicielskiej przez każdego z rodziców,
    – oraz wkład każdej osoby w utrzymanie i edukację dziecka (alimenty).
    Rodzice mogą wspólnie złożyć wniosek do dyrektora CAF lub AMM o wydanie tytułu wykonawczego do umowy. Aby to zrobić, nie wolno im było wszcząć postępowania przed Sędzią Rodzinnym (Juge aux affaires Familiales). Kierują one wniosek o wydanie tytułu wykonawczego do jednego z 6 uprawnionych CAF, w zależności od miejsca zamieszkania. Formularz zgłoszeniowy musi być podpisany i dołączona do niego umowa rodzicielska, jak również wszystkie dokumenty uzupełniające wymagane w celu umożliwienia zbadania dokumentacji. Każde z rodziców otrzyma kopię tego tytułu wykonawczego i będzie mogło na nim polegać wraz z osobami trzecimi (np. skarb państwa, komornik, kasjer), w szczególności w celu umożliwienia odzyskania należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych w przypadku braku płatności.
     
    Wysokość alimentów :

     Wysokość alimentów jest ustalana na podstawie zasobów i wydatków osoby, która musi ją wypłacić (dłużnik) oraz potrzeb osoby, której jest ona należna (wierzyciel).
    Istnieje orientacyjna tabela kwot, do których może się odwołać sędzia i zainteresowane osoby, a także symulator obliczeń: https://www.justice.fr/simulateurs/pensions-alimentaire/bareme.
    Terminy: alterné, classique i alterné w poniższej tabeli, odpowiadają zakresowi praw do zwiedzania i zakwaterowania. Poniżej znajduje się wyciąg z tabeli dotyczącej wypłaty wsparcia.

Wysokość alimentów może być indeksowana, aby nadążać za zmianami kosztów utrzymania.
 
 
W POLSCE
 
Kiedy trzeba płacić alimenty?
 
Prawnym obowiązkiem rodziców jest zapewnienie dziecku środków utrzymania do czasu, aż nie będzie ono w stanie utrzymywać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka pokrywają koszty związane z jego utrzymaniem i wychowaniem (sprawdź artykuł 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).
 
Jak długo dziecku przysługują alimenty?
 
Przesłanką obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka jest niezdolność dziecka do samodzielnego utrzymania się. Obowiązek ten nakładany jest na rodzica od momentu narodzenia się dziecka do czasu, aż dziecko się usamodzielni. Często usamodzielnienie się jest mylnie utożsamiane z osiągnięciem przez dziecko pełnoletności, bądź też ukończeniem 24 roku życia – jest to błąd, bowiem kodeks rodzinny i opiekuńczy nie wskazuje żadnej granicy wieku, po osiągnięciu którego dziecko bezwzględnie traci prawo do alimentów (więcej na ten temat: Jak długo trwa obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci?).
Obowiązek alimentacyjny nadal spoczywa na rodzicach pełnoletniego dziecka, które kontynuuje naukę, bądź nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Obowiązek ten nie wygaśnie nigdy, jeśli dziecko nie jest w stanie się usamodzielnić z powodu choroby lub niepełnosprawności.
 
Zasada równej stopy życiowej
 
Obowiązek alimentacyjny względem dziecka wynika z przyjętej w nauce zasady równej stopy życiowej dzieci z rodzicami, którzy zobowiązani są podzielić się z dziećmi nawet bardzo skromnymi dochodami. Zaspokajanie przez rodziców potrzeb dziecka powinno nastąpić (w razie konieczności) nawet kosztem substancji ich majątku. Zwolnienie z tego obowiązku następuje tylko w razie zupełnego braku możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców. Przyjmuje się, że zasada równej stopy życiowej nie oznacza automatycznego podziału osiąganych przez rodziców dochodów, jej istota sprowadza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dziecka, przy uwzględnieniu ich wieku, stanu zdrowia, kierunku szkolenia zawodowego oraz innych indywidualnych okoliczności.
 
Wysokość alimentów
 
Wysokość alimentów jest uwarunkowana trzema okolicznościami:

  1. usprawiedliwionymi potrzebami dziecka,
  2. możliwościami zarobkowymi i majątkowymi rodzica,
  3. zakresem świadczonych wobec dziecka przez rodzica zobowiązanego do alimentów osobistych starań o jego utrzymanie i wychowanie.
    Usprawiedliwione potrzeby dziecka, to takie, które zapewniają mu normalne warunki życia i rozwoju, czyli zapewnienie warunków mieszkaniowych, pomocy naukowych, odzieży, wyżywienia. Jeżeli dziecko jest chore, w ramach niezbędnych potrzeb mieści się także konieczność zakupu leków czy ponoszenie kosztów jego leczenia. Rodzic ubiegający się o nałożenie na drugiego obowiązku partycypowania w tych kosztach powinien na jego żądanie, bądź żądanie sądu, przedstawić dowody potwierdzające wysokość ponoszonych kosztów – rachunki, paragony itp.
    Możliwości zarobkowe osoby zobowiązanej do alimentów to nie tylko dochody, jakie osoba ta faktycznie osiąga, ale także zarobki i profity, które osoba ta mogłaby osiągnąć przy dołożeniu należytej staranności oraz wykorzystaniu posiadanych sił i kwalifikacji, ale ich nie uzyskuje z przyczyn, które nie zasługują na uwzględnienie.
    Osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka to nic innego, jak branie czynnego udziału w jego wychowaniu, które nie sprowadza się wyłącznie do sfery materialnej. Inaczej będzie kształtował się obowiązek alimentacyjny rodzica zaangażowanego w wychowanie dziecka, inaczej tego, którego kontakty z dzieckiem są sporadyczne, bądź wymuszone. Brak zainteresowania dzieckiem i brak z nim kontaktu przełoży się najczęściej na wyższą kwotę alimentów, skoro cały ciężar związany z wychowaniem dziecka spoczywa na drugim z rodziców.
     
    KSG- Kancelaria Kossakowska Stochlak Gautier spółka partnerska adwo

Najnowsze aktualności